Medine - Necip Fazıl KISAKÜREK
Çevresi Medine, O'nu sevenin;Allah Resulüne çevre, Medine.
indiler çöktüğü yerde devenin;
Ebâ Eyyub evi... Sonsuz hazine.
Devenin çöktüğü arsada Mescid...
O, kerpiç taşıdı, öz elleriyle.
Orada, ebede yol veren geçit;
Ve islâm, ebedi temelleriyle.
Kardeş oldu Ensar ile Muhacir;
Her ân çoğalmakta Nur tâbileri.
Ve alınlarında kararmaz fecir;
Gözleri yaş, Suffa sahabileri...
Namazda bir hitap: Artık yön Kâbe!
Kâbe, son noktası maddede sonun,
Yönlerin yönünden bir mânâ, kalbe:
Ne kadar yön varsa âlemde, O'nun...
Medine İslâmın toplum meydanı;
Toplum meydanında bir bayrak, ezan...
Orada tac giydi yılın sultanı;
Allah için açlık ayı Ramazan...
Açıkta gezerken Mekke'de kâfir,
Medine'de pusu kurdu münafık...
Çünkü güçlenmekte Hak din... Ve emir:
Çekilsin İslâmın kılıcı artık!..
0 yorum var “Medine - Necip Fazıl KISAKÜREK”: